Laag moleculair gewicht heparine (LMWH) ter preventie van een recidief veneuze tromboembolie (VTE) tijdens de zwangerschap. De Highlow-studie.
Geplaatst op
Zwangerschaps-gerelateerde veneuze tromboembolie (VTE) is één van de meest voorkomende oorzaken van mortaliteit bij zwangeren.
Vrouwen met een VTE in de voorgeschiedenis hebben een absoluut risico op een recidief VTE tot tien procent tijdens zwangerschap. Daarom is tromboseprofylaxe met laag moleculair gewicht heparine (LMWH) tijdens de zwangerschap en tot zes weken postpartum aangewezen bij deze vrouwen.
De optimale dosering LMWH is echter onbekend. Ondanks het gebruik van een profylactische dosering LMWH ontwikkelt 5-6% van deze zwangeren een recidief VTE. De richtlijn van de ACCP (American College of Chest Physicians) suggereert daarom een profylactische óf intermediaire dosis LMWH; een gerandomiseerd onderzoek naar deze doseringen is nog niet eerder verricht. In de Highlow-studie randomiseren wij zwangeren met een VTE in de voorgeschiedenis met een indicatie voor trombose profylaxe naar een vaste lage dosis LMWH of een intermediaire dosis LMWH op basis van het gewicht. De primaire uitkomstmaat is recidief VTE tot zes weken postpartum. Daarnaast wordt gekeken naar het optreden van onder andere bloedingen.
Doel
Het doel van het onderzoek is het evalueren van de effectiviteit en veiligheid van een intermediaire dosis LMWH op basis van het gewicht versus een vaste lage dosis LMWH in het voorkomen van een recidief VTE bij zwangeren met een VTE in de voorgeschiedenis.
Vraagstelling/hypothese
De hypothese is dat een intermediaire dosis LMWH beter is dan een vaste lage dosis LMWH in het voorkomen van een recidief VTE bij zwangeren met een VTE in de voorgeschiedenis, met een vergelijkbaar veiligheidsprofiel.
Relevantie
In de huidige richtlijn van de ACCP (American College of Chest Physicians) wordt geadviseerd om zwangeren met een VTE in de voorgeschiedenis een lage óf intermediaire dosis LMWH voor te schrijven ter preventie van een recidief VTE. Er zijn geen gerandomiseerde gecontroleerde studies verricht die deze twee doseringen vergelijken. Met de Highlow-studie willen wij een antwoord geven op de onbeantwoorde vraag welke van deze twee doseringen het meest effectief en veilig is in het voorkomen van een recidief VTE.