Klinische verloskundigen werken met een grote mate van autonomie op de verloskamers van een ziekenhuis. Het werk bestaat uit meer dan alleen bevallingen begeleiden. Zo melden zich regelmatig zwangere vrouwen met buikklachten van niet-verloskundige aard.

Er bestaat in Nederland geen vaststaande methodiek die gebruikt wordt om de urgentie van de klachten te bepalen. Dit gebeurt
momenteel op basis van kennis, kunde en de ’klinische blik’. Dit heeft ook te maken met de organisatiestructuur van het ziekenhuis.
Beslissingen die genomen moeten worden, zijn momenteel nog niet toetsbaar. Onduidelijk is of vrouwen langer moeten wachten dan medisch verantwoord is en hoe vaak dit voorkomt.

Sinds september 2005 volgen 28 studenten de Master Physician Assistent-opleiding voor klinische verloskundigen ( PA-KV) in Rotterdam. Deze tweeënhalfjarige Masteropleiding is wetenschappelijk en praktijk gericht. De huidige tweede- en derdejaars
studenten hebben het afgelopen jaar onder leiding van de heer R. de Caluwé en gebruikmakend van een speciale training, een triagemodel voor de tweedelijn ontwikkeld. Tijdens deze ontwikkeling werd het Manchester Triage System (MTS) gebruikt. Dit is een op
klachten gebaseerd systeem dat veelvuldig op Spoedeisende Hulpafdelingen ( SEH ) wordt toegepast.