In Brits Columbia (Canada) bevallen vrouwen, die gedurende de zwangerschap en baring begeleid worden door een verloskundige, minder vaak per sectio en ondergaan minder interventies in vergelijking met vrouwen met andere zorgverleners (80% vs 67%). Deze studie onderzoekt wat deze verloskundigen doen om dit te bereiken.

In deze kwalitatieve studie werden 14 verloskundigen met over het algemeen meer dan tien jaar werkervaring geïnterviewd. De onderzoekers identificeerden zeven strategieën (thema’s) die zij relevant en belangrijk achtten om samen met de vrouw een fysiologische bevalling te arrangeren:

Thema 1: Gebruik de 9 maanden. In het eerste thema beschrijven de participanten dat zij de gehele zwangerschapsperiode nodig hadden om alle mogelijke bevalling scenario’s te bespreken om zo goed mogelijk te anticiperen op wat er (mogelijk) komen gaat.

Thema 2: Keuzes. Het tweede thema beschrijft dat het geven van informatie accuraat en op een eerlijke, open en integere manier gebeurde, zonder gebruik te maken van ‘angst’ boodschappen, of vrouwen in de richting van aanbevelingen (richtlijnen) te sturen.

Thema 3 Er zijn. Thema nummer drie beschrijft de fysieke aanwezigheid van de verloskundige tijdens de eerste ontsluitingsweeën en het zolang mogelijk – indien haalbaar – met de vrouw thuisblijven.

Thema 4 Bevallingsomgeving. Het vierde thema sluit aan bij nummer drie namelijk de bevallingsomgeving met een huiselijke sfeer. In de ziekenhuisomgeving bewaakte en beperkte de verloskundige het binnen lopen van andere zorgverleners en verwijderde zij (niet gebruikte) technische apparatuur uit de bevallingskamer.

Thema 5 ‘Zijn’ in plaats van ‘doen’, beschrijft de nadruk op beschikbare aanwezigheid van de verloskundige, en niet op handelingen. Zij gaven aan continue alert te zijn in het ‘gegrond’ blijven in fysiologisch denken en van daaruit steeds kleine stukjes informatie te geven en ideeën aan te dragen.

Thema 6 De basis, beschrijft dat verloskundigen belang hechtten om de relatie tussen moeder en kind maar ook de relatie tussen de vrouw en zichzelf te bewaken en dit als graadmeter te gebruiken in beslissingen voor interventies.

Thema 7. De gereedschapskist. Dit laatste thema beschrijft de opgedane expertise van de participanten waaruit zij putten, inclusief alternatieve geneeskunde.

De auteurs verwijzen naar continuïteit van zorg; als een relevant model om deze strategieën toe te passen.