Deze Canadese studie in de provincie Ontario vergelijkt de uitkomsten tussen een geplande thuisbevalling en een geplande ziekenhuisbevalling van laagrisico zwangeren onder zorg van een verloskundige.

De onderzoekers maken gebruik van provinciale geboortecijfers uit de periode 2006 tot 2009. Data van 11 493 laagrisico zwangeren die bij de start van de bevalling aangaven thuis te willen bevallen werden gematcht met 11 493 vrouwen die met hun verloskundige in het ziekenhuis wilden bevallen.

Er werd gematcht op primipariteit en sectio in de anamnese, dit omdat in Canada ook vrouwen met  één sectio in de anamnese thuis mogen bevallen en beide variabelen invloed hebben op de kans op complicaties. De primaire uitkomstmaat was een samengestelde maat van perinatale sterfte en ernstige neonatale morbiditeit. Daarnaast werd er gekeken naar maternale uitkomsten, het aantal interventies en het geven van borstvoeding.

Van de vrouwen die thuis wilden bevallen beviel uiteindelijk 74,7% thuis, van de vrouwen die het ziekenhuis prefereerden, beviel 96,7% daadwerkelijk in het ziekenhuis. De prevalentie van perinatale sterfte en morbiditeit blijkt niet te verschillen tussen een geplande thuisbevalling vergeleken en een geplande ziekenhuisbevalling (RR1.04, 0.62-1.73).

Een analyse onder primi laat zien dat er ook bij primi geen significant verschil is in neonatale uitkomsten tussen beide groepen. Vrouwen die van plan waren thuis te bevallen hadden significant minder interventies (zoals bij stimulatie of pijnmedicatie), een grotere kans op een spontane bevalling en bleken vaker bij 3 en 10 dagen post partum volledig borstvoeding te geven.

De onderzoekers concluderen dat als laagrisico vrouwen kiezen voor een thuisbevalling er geen verhoogd risico is op perinatale sterfte of neonatale morbiditeit.