In het American Journal of Obstetrics &Gynecology (AJOG) verscheen juli jongstledeneen zogenaamde meta-analyse (zie kader)(van Wax et al, 2010) waarin de veiligheid vande thuisbevalling werd vergeleken met dievan de ziekenhuisbevalling. De conclusie vande schrijvers van deze meta-analyse was dathet aantal medische interventies bij eengeplande thuisbevalling weliswaar lager is,maar het neonatale sterftecijfer driemaal zohoog is in vergelijking met een ziekenhuisbevalling. Deze studie kreeg internationaalonmiddellijk veel aandacht. De hoofdredacteurvan het tijdschrift maakte deze studie tot deeditors’ choice, de Lancet schreef er onmiddel-lijk een redactioneel commentaar (Editorial,2010) over en ook Medisch Contact maakte ermeteen melding van (Stolwijk, 2010).Niet alleen belangrijke tijdschriften gaven eenreactie, maar ook de Royal College ofMidwives en de Midwives Alliance of NorthAmerica (onze Engelse en Amerikaanse zuster-organisaties), de National Childbirth Trust, deEngelse patiëntenorganisatie, Royal College ofObstetricians and Gynaecologists en de KNOVkwamen allen met een reactie op dit artikel.De auteurs zijn er dus zeker in geslaagd omhun studie in de schijnwerpers te zetten. De auteurs concluderen dat de hogere neonatale sterftebij geplande thuisbevallingen zorgwekkend is, ondankshet feit dat de meeste andere uitkomsten gunstigerwaren voor vrouwen die van plan waren om thuis tebevallen. Zij vinden deze uitkomsten niet verbazingwek-kend aangezien de groep vrouwen die van plan is omthuis te bevallen een zelfgeselecteerde groep zijn. Deauteurs stellen dat na sterfte ten gevolge van congenitaleafwijkingen (zoals verwacht), intrapartum hypoxia eenbelangrijke oorzaak van perinatale sterfte. De neerwaartsetrend in de afgelopen jaren wat betreft deze uitkomst,komt volgens de auteurs door betere bewaking tijdensde partus en het laagdrempelige beleid van inleidingenen sectio’s. De auteurs leggen daarbij een link naar degevonden uitkomsten in hun studie. Volgens hen wordthet verschil in sterfte voornamelijk veroorzaakt doorademhalingsproblemen en mislukte reanimaties, tengevolgen van gebrekkig opgeleidde verloskundigen enminder goede beschikbaarheid van ondersteunendehulpmiddelen zoals in het ziekenhuis.