Sanne Feijen en Sophie Zeegers studerenverloskunde in Amsterdam. Voor AMREFFlying Doctors deden zij onderzoek naartraditionele geboortebegeleiders of birthattendants (TBA´s) in Afar, een regio in hetnoordoosten van Ethiopië. Ze reisden voorhun minor Public Health naar Ethiopië omin te praktijk te ervaren hoe daar de verloskundigezorg geregeld is.Het belang van de training voor TBA’s was ons alduidelijk geworden tijdens de interviews met de getraindeTBA’s, maar werd benadrukt doordat we per toeval een ongetrainde TBA interviewden. Haar manier van werkenwas aanzienlijk minder hygiënisch en de risicoselectieschoot ernstig tekort. Bijvoorbeeld: in plaats van een halfuur wachten op de placenta (wat in de training geleerdwordt, het verwijzen kost immers veel tijd), wacht deongetrainde TBA drie dagen met de navelstreng aan hetbeen vastgebonden. Toen we naar de achterliggendereden vroegen, antwoordde ze: “How can I know, if Idon’t have the knowledge?”Ondanks het profijt wat de TBA’s hebben van de training,bleek ook uit het onderzoek dat ze nog meer steunnodig hebben. Zoals de mogelijkheid tot het aanvullenvan hun “birth kit”, feedback (case report) en meererkenning van gezondheidsmedewerkers.De uitkomsten van ons onderzoek hebben onze twijfelsbij het standpunt ‘TBA’s trainen is zinloos’ bevestigd;TBA´s zijn onmisbaar, in ieder geval voor Afar! Detraining geeft de TBA´s houvast en eigenwaarde door dekennisvergroting en het ontvangen materiaal. Het onderzoekheeft ons tevens zicht gegeven hoe de gemeenschaptegen TBA´s aankijkt. Zij worden in alle opzichtenzeer gewaardeerd en gerespecteerd. TBA´s zijn voor henabsoluut een eerste keuze. Door de TBA´s uit hetgezondheidssysteem te halen, wordt voorbijgegaan aande wens van de cliënt.