Outcome measures in reproductive medicine trials
Het onderzoek van Minouche van Rumste toont aan dat het kostenbesparend is om gedurende zes maanden spontane conceptie na te streven, en pas daarna te beginnen met Intra Uteriene Inseminatie (IUI) gevolgd door in-vitro vertilisatie (IVF). Dit levert geen vertraging op in het optreden van de zwangerschap voor koppels met een onverklaarde subfertiliteit en een matige kans op een zwangerschap (30 tot 40% kans op een spontane zwangerschap in de komende 12 maanden). Eén IVF-behandeling met electieve single embryo transfer kost méér dan drie behandelingen IUI met gecontroleerde ovariële stimulatie, zonder dat de zwangerschapskans toeneemt of de kans op meerlingen afneemt. Het geld dat deze besparingen oplevert zou gebruikt kunnen worden voor de koppels die daadwerkelijk vruchtbaarheidsbehandelingen nodig hebben.
Als eenmaal gekozen is voor IUI, dan moet worden gestreefd naar het stimuleren van twee eiblaasjes om de kans op een zwangerschap te vergroten. Het risico een tweeling te krijgen is acceptabel. Wanneer men meerling zwangerschappen probeert te vermijden, moet men altijd rekening houden met het feit dat de meeste koppels met subfertiliteit zich niet laten afschrikken door een tweeling zwangerschap. Hoewel ze de risico’s kennen die een meerling zwangerschap met zich meebrengt, prefereren koppels die IVF ondergaan de terugplaatsing van twee embryo’s boven een embryo. De meest uitdagende taak voor de dokter die subfertiele koppels behandelt, ligt dan ook in de voorlichting. Voorlichting betreffende de periode tot een zwangerschap, de voordelen (zwangerschapskansen) en de risico’s van vruchtbaarheidsbehandelingen.
Nog niet alle hoofdstukken uit dit proefschrift zijn vrijelijk beschikbaar. Het meest complete overzicht is te vinden op de DARE-site van de UvA.
“